İçindekiler

    Uyku, beynin ve bedenin kendini onardığı, öğrenmenin pekiştiği ve bağışıklık sisteminin güçlendiği aktif bir süreçtir. Buna rağmen uzun yıllar “pasif bir dinlenme hâli” sanılmıştır. Güncel bilimsel bulgular uykunun NREM (Non-REM) ve REM evrelerinden oluşan 90–120 dakikalık döngüler hâlinde seyrettiğini; gecede 4–6 döngünün tipik olduğunu göstermektedir. İlk saatlerde yavaş dalga (delta) uykusu baskınken gecenin ikinci yarısında REM süresi artar. Bu biyolojik örgü, yaşa ve bireysel farklılıklara göre değişirken, çevresel koşullar ve yaşam tarzı tarafından da şekillenir.

    Aşağıdaki rehber; uykunun fizyolojisinden başlayıp insomnia (uykusuzluk), uyku apnesi, parasomniler, hipersomni sendromları ve huzursuz bacak gibi önemli uyku bozukluklarını belirti, tanı ve tedavi boyutlarıyla ele alır. İçerik, klinik uygulamada işe yarayacak şekilde uyku hijyeni ve kanıta dayalı tedavilere de geniş yer verir.


    Sağlıklı Uykunun Temelleri

    Uykunun Yapısı: NREM ve REM

    • NREM 1: Uyanıklıktan uykuya geçiş (toplam uykunun %3–5’i).
    • NREM 2: Uykunun ana gövdesi; uyaranlara duyarlılık azalır.
    • NREM 3 (Delta/Derin uyku): Doku onarımı, büyüme hormonu salınımı, metabolik “yeniden yapılanma”.
    • REM: Hızlı göz hareketleri, kas atonisi, yoğun rüya içeriği ve hafıza pekiştirmenin en aktif olduğu dönem.

    Yaşa Göre Uyku

    • Bebeklik: 24 saatte ~16 saat uyku; REM oranı %50’ye yakındır.
    • Çocukluk–Ergenlik: Toplam süre azalır, delta uykusu artar; ergenlikte gecikmiş uyku fazına eğilim görülebilir.
    • Yetişkinlik: Kadınlarda ortalama delta ve REM oranı bir miktar daha yüksek olabilir.
    • Yaşlılık: Toplam süre benzer kalsa da delta ve REM kısalır; “dinlenememe” yakınması sıklaşır.

    Uyku Hijyeni: Davranışsal Temel Taşlar

    Tutarlı saatler (her sabah aynı saatte kalkmak), gündüz şekerlemelerinden kaçınma, akşam yoğun egzersiz ve uyarıcılardan uzak durma (kafein/nikotin/alkol), serin-karanlık-sessiz yatak odası, yatak odasını yalnızca uyku ve cinsellik için kullanma, yatmadan 2–3 saat önce ağır öğünleri bitirme, ılık duş/gevşeme rutini gibi ilkeler; hemen her uyku bozukluğunda tedavinin ilk basamağıdır.


    Uyku Bozukluklarının Başlıca Sınıfları

    • İnsomnia (Uykusuzluk)
    • Uyku ile ilişkili solunum bozuklukları (örn. obstrüktif uyku apnesi)
    • Santral kökenli hipersomni sendromları (narkolepsi, idiyopatik hipersomnia, Kleine–Levin)
    • Parasomniler (uyurgezerlik, uyku terörü, REM davranış bozukluğu, kabuslar, uyku paralizisi vb.)
    • Uyku ile ilişkili hareket bozuklukları (huzursuz bacak sendromu, periyodik bacak hareketleri)
    • İzole fenomenler (horlama, uykuda konuşma, benign miyokloniler vb.)

    Aşağıda klinikte en sık karşılaşılan durumlar ayrıntılandırılmıştır.


    İnsomnia (Uykusuzluk)

    Tanım ve Klinik

    Uykuya dalma, uykuyu sürdürme ya da erken uyanma güçlüğü ile giden, en az 3 ay, haftada ≥3 gece süren ve gündüz işlevselliğini bozan durumdur. Birincil bir bozukluk olabileceği gibi depresyon, anksiyete, ağrı sendromları, endokrin/nörolojik hastalıklar, ilaçlar ve madde kullanımıyla ilişkili ikincil bir belirti de olabilir.

    Biyopsikososyal Etmenler

    • Sirkadiyen ritim sapmaları, stresle HHA aksı aktivasyonunun artması, derin uykunun baskılanması, geçici antidepresan etki yaratabilen uyku yoksunluğu sonrası telafi artışı gibi biyolojik mekanizmalar.
    • Olumsuz koşullanma (yatak=uykusuzluk), performans kaygısı, hatalı uyku inançları gibi bilişsel-davranışsal döngüler.

    Tanısal Değerlendirme

    • Ayrıntılı uyku öyküsü, 2–3 haftalık uyku günlüğü, eşten horlama/solunum bilgisi, tıbbi ve psikiyatrik inceleme.
    • Gerekirse polisomnografi (özellikle apne/parasomni şüphesinde).

    Tedavi

    • Bilişsel Davranışçı Terapi-Insomnia (CBT-I): Altın standart.

      • Uyarıcı kontrol: Uykun gelmeden yatağa girme; uyuyamazsan kalk-gevşe-tekrar dene; gündüz uyuma; sabah aynı saatte kalk.

      • Uyku kısıtlama: Yatakta geçirilen süreyi “gerçek uyku süresine” ayarlayıp kademeli genişletme.

      • Bilişsel yeniden yapılandırma, gevşeme (nefes, progresif kas gevşemesi).

    • Farmakoterapi: Kısa süreli ve hedefe yönelik; benzodiazepin/z-hipnotikler için en düşük doz–en kısa süre; rebound ve tolerans riskleri unutulmamalı. Kronik insomnia için tek başına ilaç önerilmez; altta yatan nedenler tedavi edilmelidir.


    Huzursuz Bacak Sendromu (HBS)

    Belirtiler

    Dinlenme sırasında bacaklarda huzursuzluk/karıncalanma ile hareket etme dürtüsü, hareketle rahatlama ve gecede artış. Aile öyküsü ve dopaminerjik yanıta duyarlılık destekleyicidir; sıklıkla periyodik ekstremite hareketleri eşlik eder.

    Nedenler ve Tedavi

    • Demir eksikliği sık tetikleyicidir (ferritin <50–75 ng/mL ise yerine koyma düşünülür).
    • Dopamin agonistleri (örn. pramipeksol, ropinirol) düşük doz etkili olabilir; alternatif olarak alfa-2-delta ligandı (gabapentin/pregabalin) seçilebilir.
    • Kafein/nikotin azaltımı, düzenli egzersiz, akşam ağır yemekten kaçınma yardımcıdır.

    Hipersomni Sendromları

    Narkolepsi

    Gündüz tekrarlayan kısa ama dinlendirici uyku atakları, katapleksi (duyguyla tetiklenen tonus kaybı), uyku paralizisi ve hipnagojik/hipnopompik halüsinasyonlar ile seyreder. Tanıda MSLT (kısa uyku latensi, iki ve üzeri SOREM) ve gece polisomnografi yol göstericidir.

    Tedavi:

    • Uyanıklık arttırıcılar: Modafinil birinci seçenek; gerekirse metilfenidat/diğer stimülanlar.
    • Katapleksi: Düşük doz klomipramin veya SSRI’lar; sodyum oksibat uygun merkezlerde kullanılabilir.
    • Planlı kısa gündüz uykuları ve uyku hijyeni belirtileri azaltır.

    İdiyopatik Hipersomnia

    6 aydan uzun sürekli uykululuk, uzun gündüz uykuları, sabah uyanma güçlüğü/uyku sarhoşluğu (sleep inertia) ile karakterizedir. Narkolepsiden SOREM yokluğu ile ayrılır. Modafinil ve davranışsal stratejiler temel yaklaşımdır.

    Kleine–Levin Sendromu

    Ergen erkeklerde daha sık; ataklar hâlinde hipersomnia, hiperfaji, hiperseksüalite, apatik-konfüze hâl. Atak dışı dönemler tamamen yakınmasız geçer. Tedavi semptomatiktir; atak tetikleyicilerinden kaçınma ve güvenlik önlemleri esastır.


    Uyku Apne Sendromu (UAS)

    Tanım ve Risk

    Uykuda ≥10 sn süren apne veya belirgin hipoapne epizodları; AHİ (apne-hipoapne indeksi) ile derecelendirilir: 5–15 hafif, 16–30 orta, >30 ağır.
    Riskler: Erkek cinsiyet, 40–65 yaş, obezite (BKİ↑), boyun çevresi↑, alkol/sedatifler, üst hava yolu darlıkları, endokrinopatiler (hipotiroidi, akromegali), kardiyometabolik hastalıklar.

    Belirtiler

    Gündüz uykululuk/yorgunluk, konsantrasyon ve libido azalması, sabah baş ağrısı; geceleri yüksek sesli horlama, tanıklı apneler, boğulur gibi uyanmalar, nokturnal sık idrara kalkma.

    Tanı ve Tedavi

    • Polisomnografi tanıda altın standarttır.
    • Kilo kaybı, alkol-sedatiften kaçınma, sırtüstü yatmaktan kaçınma ilk basamak.
    • Orta-ağır olgularda CPAP (sürekli pozitif hava yolu basıncı) birinci basamak ve kardiyometabolik riskleri azaltır.
    • Uygun olgularda oral apareyler, cerrahi (üst hava yolu darlıklarına yönelik) düşünülebilir.

    Parasomniler

    Konfüzyonel Uyanmalar (Uyku Sarhoşluğu)

    Yavaş dalga uykusunda konfüzyon, yönelim bozukluğu, bazen otomatik davranışlar; çoğu çocuklukta iyi seyreder. Özel tedavi gerekmez; güvenlik önlemleri ve derin uykuyu artıran etmenlerden (uyku yoksunluğu, alkol, sedatifler) kaçınmak yeterli olur.

    Uyurgezerlik

    Derin uykunun ilk üçte birlik diliminde yatak dışı gezinti, uyandırma güçlüğü ve amnezi ile gider. Çocuklarda benign, erişkinde yaralanma riski taşır.
    Tedavi: Çevresel güvenlik, düzenli uyku; dirençli olgularda kısa süreli benzodiazepin veya planlı uyarma yöntemleri.

    Uyku Terörü

    Çocuklarda %1–6; uykunun başında çığlık, yoğun korku, otonomik belirtiler (taşikardi, terleme); sabah anımsama olmaz.
    Tedavi: Güvenlik, tetikleyici azaltımı; seçilmiş olgularda benzodiazepin veya imipramin.


    Enürezis Nokturna (Uykuda Altını Islatma)

    ≥5 yaş ve tekrarlayıcı. Ailesel yatkınlık yüksektir. En önemli sorun utanç ve sosyal etkilerdir.
    Tedavi: Davranışçı yaklaşımlar, gece sıvı/kafein kısıtlaması, alarm sistemleri; seçilmiş olguda farmakoterapi.


    Klinik Değerlendirme: Hangi Adımlar Önemli?

    • Ayrıntılı uyku ve tıbbi öykü (ilaçlar, maddeler, eş tanılar).
    • Gündüz işlevsellik (uykululuk ölçekleri, iş/okul performansı).
    • Eş bilgisi (horlama, hareketler, apne).
    • Uyku günlüğü/aktigrafi (gerektiğinde).
    • Polisomnografi (apne, parasomni, periyodik bacak hareketi şüphesinde).
    • Laboratuvar: Ferritin (HBS), TSH, B12/D vitamini, glukoz/lipit (apne/ilaç yan etkileri), gerektiğinde EKG.

    Tedavide Genel İlkeler

    • Davranışsal temeller (hijyen, düzen, ışık-maruziyet, egzersiz) olmadan farmakolojik çözümler kalıcı olmaz.
    • İlaç verilecekse hedef belirtiye, en düşük doz-en kısa süre kuralına, etkileşim/yan etki profiline dikkat edilir.
    • Eş tanıların (depresyon, anksiyete, ağrı, endokrin, nörolojik) yönetimi uyku tedavisinin bir parçasıdır.
    • Güvenlik: Uyurgezerlik/uyku teröründe yaralanmayı önleyici düzenlemeler, narkolepside araç kullanımı için yasal-etik bilgilendirme.

    Randevu ve Klinik Yaklaşım

    Uyku yakınmalarınız 3 aydan uzun sürdüyse, gündüz işlevinizi bozuyorsa, horlama/apne, ayaklarda huzursuzluk, uyurgezerlik/terör, aşırı uykululuk ya da uyku felci/kabuslar yaşıyorsanız kapsamlı bir değerlendirme gereklidir. İlk görüşmede ayrıntılı öykü, gerekirse uyku günlüğü ve laboratuvar/polisomnografi ile kişiye özel bir plan hazırlanır.

    Sıkça Sorulan Sorular

    Uykusuzluk, uyuma zorluğu çekme, uyandıktan sonra tekrar uyuyamama veya yeterince dinlenememe durumudur.
    Uyku apnesi, uyku sırasında solunumun durması veya yetersizleşmesi sonucu oluşan bir uyku bozukluğudur.
    Uyku kalitesini artırmak için düzenli bir uyku programı oluşturmak, rahat bir uyku ortamı sağlamak ve stresten uzak durmak önemlidir.
    Yetişkinlerin genellikle 7-9 saat uyuması önerilir ancak her bireyin ihtiyacı farklı olabilir.
    Uykusuzluk, odaklanma sorunları, hafıza zayıflığı, ruh hali değişimleri ve bağışıklık sistemi zayıflığı gibi sağlık sorunlarına neden olabilir.
    Uykusuzluğa iyi gelen besinler arasında muz, badem, yoğurt, kepekli tahıllar ve ıspanak gibi magnezyum ve triptofan açısından zengin gıdalar bulunur.
    Uykusuzluk tedavisinde bilişsel davranış terapisi, uyku hijyeni eğitimi, ilaç tedavisi ve stres yönetimi teknikleri gibi yöntemler kullanılabilir.
    Çocuklarda sık görülen uyku bozuklukları arasında kabuslar, gece terörü, horlama ve uyku apnesi yer alabilir.
    Uyku düzeni sağlamak için her gün aynı saatte yatıp kalkmak, yatak odasını uyku için kullanmaya özen göstermek ve uykudan önce rahatlatıcı aktiviteler yapmak faydalı olabilir.
    Uykusuzluğun nedenleri arasında stres, kaygı, depresyon, yanlış uyku alışkanlıkları, fiziksel rahatsızlıklar ve ilaç kullanımı sayılabilir.

    Son Bloglar